Aciz Bilim

Fransız kimyacı (Paris 1743 - ay.y. 1794). Zengin bir tüccarın oğluydu, La Caille'in gökbilim derslerini izledi, Roulle kimya laboratuvarı'nda çalıştı, Bernard ve Jussieu'nün en devamlı dinleyicileri arasında yer aldı. 23 yaşında, Memoire sur le meilleur systeme d’ éclairage de Paris (Paris için en iyi aydınlatma sistemi üzerine inceleme) adlı çalışmasıyla Bilimler akademisinin ödülünü kazandı, kısa bir sûre sonra da Memoire sur les couches des montagnes (Dağ katmanları üzerine inceleme) ile Analyse des gypses des environs de Paris 'yi (Paris yöresindeki alçı taşlarının çözümlenmesi) sundu. 1768’de, 25 yaşında, Bilimler akademisi"ne girdi. Aynı yıl mültezim Baudon'un yardımcısı oldu; 1779'da bir vergi bölgesinin mültezimliğine getirildi, daha sonra Turgot tarafından Barut ve güherçile genel müfettişliğine atandı. 1789'un Etats généraux’sunda yedek milletvekilliği yaptı, 1790'da yeni ölçü ve tartı sistemini hazırlayacak komisyona katıldı. 1791’de, hazine sekreterliğine getirildi, vergilerin tahsili için, De la richesse territoriale du royaume de France (Fransa krallığının toprak zenginliği) adlı yapıtında açıkladığı bir plan önerdi. 24 Kasım 1793'te Konvansiyon tüm mültezimlerin tutuklanması için bir kararname çıkardı. Lavoisier teslim oldu, 8 Mayıs 1793'te hüküm giydi ve giyotinle idam edildi.Maddeyi ağırlığıyla tanımlayan, yetkinleştirmek için uğraştığı terazinin sistemli kullanımını benimseten, kütle ve elementlerin korunumu yasasını ortaya koyan Lavoisier, kimyanın bir bilim dalı olarak kurulmasını sağladı. Havayla temas eden metallerin yükseltgenme mekanizmasını açıklaması, onun ilk başarılarından biridir: fîlojistik kuramını savunanların tersine Lavoisier, "kireç"in değil, metalin yalın bir cisim olduğunu gösterdi. İlk deneylerinden biri, kalayı, içinde hava bulunan kapalı bir kapta kavurması ve böylece toplam kütlenin değişmezliğini saptaması oldu (1774). 1777’de civayla yaptığı aynı deney, tüm kimyanın en ünlü deneyidir. Böylece havayı bileşenlerine ayırdı; oksijeni ve azotu tanımladı ve bunları daha sonra karıştırarak normal havayı yeniden elde etti. Laplace ile birlikte suyun, hidrojenin yanması sonunda oluştuğunu gösterdi; 1781'de elması yakarak, karbondioksidin bileşimini ortaya koydu. Yine Laplace ile birlikte, ilk ısı ölçümlerini yaptı, içinde buzun eridiği bir ısıölçer kullanarak, Memoire sur la chaleur (ısı üzerinde inceleme) [1780] adlı kitabında belirttiği özgül ya da kimyasal tepkime ısılarının çeşitli değerlerini verdi. Oksijenin, asit ve bazların bileşimine girdiğini kanıtladı ; Guyton ve Morveau, Fourcroy ve Berthollet ile birlikte, kimyasal element kavramına dayanan akılcı kimyasal bir ad dizini oluşturmaya girişti (1787). Büyük başarı kazanan Traité élémentaire de chimie (Temel kimya kitabı) [1789] adlı yapıtında bu ad dizinini kullandı. Kimyanın biyolojiye uygulanmasına büyük bir ilgi duydu; hayvansal ısının, karbon ve hidrojene bağlı organik yanma sonunda oluştuğunu ilk kez gösterdi. Essonnes barut fabrikasında, kara barutun niteliğini iyileştirmek üzere çeşitli incelemeler yaptırdı, yapay güherçile fabrikalarının geliştirilip iyileştirilmesini sağlayarak Fransa'da güherçile üretimini beş katına çıkarmayı başardı. Dunkerque, Valenciennes ve Morlaix krallık tütün fabrikaları ve Rennes ambarıyla ilgili denetleme raporlarında, burna çekilen ve çiğnenen tütünün hazırlanmasında mekanik ve kimyasal koşulların iyileştirilmesi amacıyla son derece yerinde öneriler sundu. Mekanikleşmenin öncüsü olan Lavoisier, Dunkerque'te, o zamana dek elle çevrilen barut değirmenlerinde rüzgar enerjisini kullanmayı önerdi. Hava durumunu akılcı biçimde tahmin etme sorunuyla ilgilendi; 1780 de Avrupa'da, birbirleriyle karşılaştırılabilecek aletlerle donatılmış uluslararası bir meteoroloji istasyonları ağı kurma girişiminde bulunan Fransız bilim adamları arasında belirleyici bir rol oynadı.